“ Sana vahyolunana uy ve Allah Hükmünü  verinceye kadar sabret. O,Hüküm verenlerin en hayırılısıdır.” (Yunus/109)

Yazar, bu esrinde vahiy mesajının, vahyi kültürüne dönüşmesini sebep- sonuç ilişkisi içinde, üç ana başlık altında ele almıştır. Oldukça akıcı ve içerikli bir eser olan kitap; okunması ve üzerinde düşünülmesi gereken bir eserdir.

Yazar, her insanın amaçlarının olduğundan ve bu amaçları gerçekleştirmek için her insanın neler yapılması gerektiğinden sık sık bahsettiğine değiniyor. Fakat amaç edindiğimiz şeylerin gerçekten doğru veya yeteri kadar kıymetli olduğundan nasıl emin olunabileceğini? Allahın müminlere emrettiği şeylerin arkasında hangi gerçek yattığını? Bu ve bunlara benzer soruları dilediğiniz kadar uzatılabileceğine değiniyor. Bu kitapta bu türden soruların her birine ayrı ayrı cevaplar bulmak yerine tüm soruların cevabını içinde barındıran en temel prensibi yakalamaya çalışacağını vurgulayarak kitabı okumaya davet ediyor.

Kitabın başlığına bakınca bir önyargı ile biyografi çalışması yani Hz. Fatıma’nın hayatından bahsedilip, araya da hikâyeler serpiştirilmiş kesitler sunulması gibi bir anlatım beklenirken daha ilk sayfalardan itibaren kitabın seyrinin bu şekilde olmayacağı anlaşılmaktadır

Yazar Ehl-i Beyt’i yazmanın kolay olmadığını vurgulamış ve Ehl-i Beyt’i  yazmanın kitabın satırlarında da belirtildiği gibi büyük bir aşk gerektirdiğini romanlaştırarak anlatmıştır.

''Kur'an'ı anlamayanlar onu muhatap almayanlardır.''

Yazar, hadi kavramını epistemolojik olarak inceleyerek kavramın zihinlere nakşedilmesine yardımcı oluyor.Hadi kavramını Arapların günlük hayatlarının bir parçası olan çölde yolculuk ile ilişkilendiriyor.Buradan hareketle Kuran’nın bütün bir hayat yolculuğu boyunca gerçek anlamda Hadi  olduğunu belirtiyor. Hidayet çeşitlerinden bahseden yazar, ilk Müslümanların yaşları ne olursa olsun fıtri hidayete kulak verdiklerinden bahsediyor.Hidayetin , zıddı olan dalaletle hatırlanması gerektiğini vurgulayan yazar, birinin olduğu yerde diğerinden söz edilemeyeceğine vurgu yapıyor.