Yazar ,acının, hüznün, gurbetin ve hasretin yaşandığı; türküler de ‘’gide de gelmeye zalim bu sene’’ diye de neşvü nema bulan yıllara tanıklık ettiriyor kitabında .

Kitap okurken Çoruh havzasında yaşayan bir insan olarak yaşanan bu acıları dile getiren kıymetli yazara teşekkürü bir borç biliyorum. Fakat yıllardır üç maymunun oynandığı;  kör, sağır ve dilsiz kalınan bu dönemin, gençlerimizin dimağlarına yerleştirilmesi lazım. İşte o zaman farklılıklarımızın bir güzellik olduğu anlama yolunda bir mesafe kaydederiz.

Kitapta:

Sur köylü Ali’nin etrafında dönen; aslında hüzün yılların da Erzurum’da yaşanılanların hikâyesini anlatıyor.

Bilinen insanlık tarihi boyunca hakkında en fazla fikir yürütülen varlık hiç şüphesiz tanrı olmuştur.Esasında bunda şaşılacak bir durum da söz konusu değildir.Çünkü müşahede edilen alemle kurulan ilişki, doğal olarak öncelikle ‘’tanrılık’’fikrinin ve akabinde ‘’tanrı’’düşüncesinin doğmasına sebep olur.Bu bağlamda varlık ve varoluşla ilgili konuşmak aynı zamanda tanrıyı konuşmaktır diyebiliriz.İnsanın içine doğduğu evren ve kendisi  hakkında merak ettikleri,zorunlu olarak,‘’kurucu/var edici’’ bir iradenin varlığına yönelik inancın oluşmasına sebep olmuştur.Esasında tartışmaların temelinde de bu iradenin ‘’ne’’liği ve ‘’nasıl’’lığı meselesi vardır dersek herhalde yanlış yapmış olmayız.İnsan aklının temel çalışma biçimi olarak eser- müessir ilişkisi, varlık ve var eden arasındaki ilişkiyi ve/veya varlığın nasıl var olduğu düşüncesinden mütevellit üstün bir gücün gerekliliği tezi kendiliğinden ortaya çıkmıştır.Yine bilinen insanlık tarihinin bizi öğrettiği bir başka şey de,felsefe ve bilimin arızi oluşuna karşın  dinin asliliğidir.20.yüzyılın başına kadar sömürgeciliğin hizmetinde kullanılan antropolojinin verilerinden yararlandığımızda dinin, felsefe ve bilimden bihaber ilkel kabilelerden en gelişmiş toplumlara kadar oldukça işlevsel olduğu görülebilir.Semitik dinler genel olarak muhataplarına sahih bir tanrı,evren,insan tasavvuru kazandırmak isterler.Son ilahi kelam İslam noktayı nazarından bakıldığında, insanlık dünya ile tanıştığından beri hiçbir zaman ilahi rehberlikten mahrum bırakılmamıştır.(Bkz.2/38)

İnsanlar birbirlerine zarar verdiklerinde Dünya’daki insan nüfusu azalıyor.Böylece başta bizler olmak üzere herkes zarar görmektedir.İnsanları bu konuda uyarmalıyız.Ve uyardığımız diğer insanlarla birlikte kendimiz de bu davranışlardan uzak durmalıyız.Yanlış yapanları da uyarmalıyız.Dinimizin bu tür davranışlardan hoşlanmadığını da bilmeliyiz.Bu davranışlar yakınlarınızı hatta hiç yanınızdan ayrılmayan insanları bile sizden uzaklaştırır.Bazen kardeşiniz bile sizden nefret eder.İnsanların güvenini kazanmak için lütfen bu davranışlardan uzak durunuz ve çevrenize zarar vermeyiniz.Bu davranışlardan uzak durun ki insanlar da sizi örnek alıp çevrelerine katkılara olsun.Emin olun ki sizin bu davranışlarınızdan hiç hoşlanmayan kişiler de vardır.Örneğin:İki kişi var ve biri sarı rengi severken diğeri kırmızı rengi seviyor.Ve sarı rengi seven kişi sen de sarı rengi sevmelisin derken diğeri ise sen de kırmızı rengi sevmelisin diyor.Bir süre böyle devam ediyor.Ve bu süre içerisinde birbirleriyle çatışıp birbirlerine zarar veriyorlar ve bu da ciddi sorunlara neden oluyor.Örneğin bir kişi yere çöp atıyor.Ve bunu gören diğer kişi ise o kişiyi nazikçe uyaracağı yerde çok kaba bir davranış sergileyerek o kişi ile çatışıyor.Bu da huzursuzluk oluşturuyor.Bu aynı şekilde okulda da geçerli.Hiç fark ettiniz mi?Mesela iki öğrenci birbirleriyle anlaşmazlık yaşıyor.Sonra da kavga ediyorlar.

Büyük değişimler büyük riskler alarak başlar. Niteliğin egemenliği için çaba göstermeyi şiar edinenler gerçek anlamda risk alabilir.Gerçeklerle yüzleşme bilinci dumura uğramış toplumların , içinde yaşadıkları zamana ve mekana tanıklık etmeleri mümkün değildir.Gerçek tanıklıklar, ancak gerçek sorumluluklar almak suretiyle gerçekleştirilebilir.Tarih/iy/le yüzleşemeyenler veya tarihi hamaset edebiyatı olarak okuyanlar gerçek sorumluluklar alamazlar.Put kırıcı fikirler inşa etmek için, evvela kalplerimizin ve zihinlerimizin kolonyal/oryantalist/modern prangalardan kurtulması gerekir.Kolonyal tarih anlatısının,resmi tarih anlatısının,muhafazakar tarih anlatısının tahakkümünden kurtulmayı başaranlar, put kırıcı bir tavır alışın mümessili olmaya adaydırlar.Geçmişi karizmatik kişiler ve efsanevi olaylar bağlamında tekrar edenlerin, yanıltıcı iyimserlik biriktirmekten başka yapabileceği bir şey yoktur.Gelenek ve moderniteyle müteşerri bir dil aracılığıyla hesaplaşmak, bugünü müdrik Müslümanlar üzerine vaciptir.