Bir sonbahar sabahıydı.Belgrad Ormanı’ndaki tüm kuşlar soğuk havadan dolayı sıcak memleketlere gidiyorlardı.Bu kuşlardan bir ailede hazırlıklara başlamıştı.Baba kuş yiyecek toplarken,anne kuş ise hazırlık yapıp eşyaları topluyordu.İki tanede yavru kuş vardı.Onlar da birlikte oyun oynuyorlardı.İşleri bitmişti. 

Yolculuğa başlamışlardı. Ama bu kuşların bir özelliği vardı.Yolculuk yaparken diğer kuşlardan ayrı bir şekilde kalp şekli alarak yolculuk yapıyorlarmış. Ama bu özelliklerini diğer kuşlar kıskanıyorlarmış.Bu kuşlar bir plan yapmışlar.Bu planları şuymuş:

Öncelikle kendilerini çamura atıp kartal gibi görüneceklermiş.Sonrada onları korkutup tehdit edeceklermiş.Bu planlarını uygulamışlar.Tam kuşların önüne geçmişler ki yağmur çiselemeye başlamış.Kuşların üzerindekinden çamurlar suyla beraber akıp gitmiş.Bütün bir aile ohh çekip gülmeye başlamışlar .Öbür kuşlarda yaptıklarından pişman olup aileden teker teker özür dileyip bir daha böyle kötü davranışlardan kaçınacaklarına söz vermişler.
Yollarına devam edip Arjantin ‘e varmışlar. Onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine...

Nira Naz SARIOĞLU

Tuzla Zübeyde Hanım İlkokulu

4/D Sınıfı Öğrencisi